Wprowadzenie

*

Pod dom Twilight Sparkle podjeżdżało coraz to więcej wozów policyjnych oraz strażackich. W powietrzu nadal unosiły się ciemne kłęby dymu, zasłaniając swym mieniem miejsce zbrodni. Ziemna klacz o jasnoczerwonym futrze oraz czarnej grzywie przeplatanej pomarańczowymi pasemkami właśnie wykroczyła z budynku. Jej mimika nie zdradzała niczego. Usta była zaciśnięte w wąską linię, natomiast oczy zupełnie pozbawione wyrazu. Zielonooka rozejrzała się. Przed domem stały setki jednorożców, pegazów i zwykłych kuców. Wszystkie twarze wyrażały jedynie jedno uczucie - strach.
Crime Scene, bo tak miała na imię owa czerwona klacz, szła powoli, a tłum rozstępował się, gdy kopyta były bliżej. Głowę miała spuszczoną, jakby nie chcąc pokazywać swojego pyska. W końcu po trwającym wieku chodzie podeszła do burmistrzyni Ponyville. Wyszeptała jej coś na ucho, a szaro włosa klacz kiwała tylko głową, by po chwili przekazać swemu miastu jedną z najgorszych informacji, jaką kuce mogły kiedykolwiek usłyszeć.
- Moi drodzy... Twilight Sparkle została zamordowana.

*

Crime Scene z zaciekłością oglądała zwłoki fioletowego jednorożca. Badała każdy element ciała klaczy, całkowicie poznając zakamarki jej cielska. W końcu gdy skończyła swoją robotę odwróciła się, aby zobaczyć księżniczkę Celestię. Słoneczna władczyni wyglądała jak siedem nieszczęść. Oczy miała podkrążone, a na policzkach widniały jeszcze ślady łez. Grzywa alicorna była rozczochrana, jakby nie dbała o nią od miesięcy. A minęły przecież dopiero dwa dni od tragicznej śmierci jej podopiecznej.
- Czego się dowiedziałaś, Crime Scene? - z ust klaczy padły pierwsze wypowiedziane od czasu zbrodni słowa.
Śledcza milczała przez chwilę. Wiedziała, że mówiąc Celestii prawdę, jeszcze bardziej pogrąży ją w smutku i żałobie. Jednakże była wobec niej lojalna i obiecała jej nigdy nie oszukać. Westchnęła cicho, mruknęła coś pod nosem i zaczęła swój wywód.
- Tak więc, klacz ta posiada na ciele liczne ślady kłute, więc zabójca musiał posiadać przy sobie nóż. Na lewej nodze można ujrzeć ranę ciętą, dość głęboką. Nie ma natomiast żadnych uszkodzeń postrzałowych. Śmiem podejrzewać, iż napastnikiem był ogier. Rany są mocne i rozległe, klacz nie miała by siły dokonać tego zabójstwa. Tym bardziej, iż znałam Twoją podopieczną. Na pewno chroniła się magią. Ale, wracając do ciała - klacz przerwała - znajduje się jeszcze na nim kilka otarć i zadrapań. Poza tym nic innego. Nie było to także morderstwo na tle seksualnym. Agresor nie chciał również, by droga Twilight cierpiała, dlatego nie pozostawił jej długo przy życiu. Miał zamiar ją po prostu zamordować, co uczynił bestialsko...
- Czy Twilight przeżywała gehennę? - zielonooka usłyszała cichy i zachrypnięty głos alicrona. Crime Scene przygryzła wargę.
- Niestety, tak. Ale nie długo. Przy każdym uderzeniu odczuwała ból... - odpowiedziała po chwili. Jej głos brzmiał chłodno. Po chwili do uszu klaczy dotarł szloch Celestii.
- Księżniczko, myślę, że to dla Ciebie za dużo - podeszła do władczyni i odprowadziła ją do wyjścia - wróć jutro.
Biała alicorn nawet nie protestowała. Wyszła po prostu, zamykając za sobą drzwi. Czerwona klacz zdołała jeszcze usłyszeć "dziękuję", a potem Celestia zniknęła.
Crime odetchnęła z ulgą, gdy przestała słyszeć stukot kopyt.