Obrazek został wykonany przez użytkownika AnnaLynx ze strony www.deviantart.com

Imię: Imię tejże wadery brzmi Hija de la Luna, co w wolnym tłumaczeniu oznacza Córka Księżyca. Większość osób z watahy nazywa ją jej pełnym mieniem, jednakże niektórym zdarza się nazywać ją po prostu Luną. Czasem pada również przezwisko Gwiazda bądź Księżyc, a nawet Droga Mleczna.
Wiek: Wilczyca ta jest w wieku młodzieńczym, natomiast duszą i charakterem jest waderą dorosłą i inteligentną. Aktualnie na ziemi żyje już osiemdziesiąt siedem lat i dwa miesiące. Jej urodziny zawsze wypadają w pełnię księżyca, która jest drugiego grudnia.
Płeć: Oczywiście jest ona wilczycą. Można to poznać chociażby po jej imieniu - jest przecież córką księżyca.
Wygląd: Jest to samica bardzo smukła, o długich, szczupłych łapach. Jej pysk jest dość długi, a gdy go otwiera wystają z niego długie, śnieżnobiałe kły. Oczy są całkowicie zielone, nie można odróżnić tęczówki od źrenicy czy białka, czym wyróżnia się od innych wilków. Ten wzrok zapamięta każdy, na zawsze. Jej język również jest limonkowy. Uszy są długie, spoczywa na nich gęste futro. Środek ucha również jest koloru limonki. Wadera ta posiada włosy, czym również wyróżnia się w tłumie. Są one ciemno szare i dość długie. Na głowie spoczywa szara czapka z zielonymi detalami oraz emblematem na środku. Wystaje z niej kolczasty drut zwinięty w kształt aureoli. Przednie łapy posiadają na sobie ciemne szare plamy sięgające troszkę wyżej kolan. Na piersi również ma zieloną bliznę w kształcie krzyżyka. Z szyi zwisa naszyjnik z probówką i fioletową miksturą w środku. Opuszki łap są koloru oczu. Ogon jest bardzo długi i gęsty, pokrywa go sierść trzech kolorów - szarego, zielonego i fioletowego. Od połowy jest on zielony, a na calutkim futrze widnieją fioletowe blizny i plamy w kształcie krzyżyków. Ogon także pokrywa drut kolczasty, tym razem zwinięty w spirale. Jest to wadera wyjątkowa, o charakterystycznym wyglądzie.
Charakter: Hija de la Luna to wilczyca cicha i tajemnicza. Nie ingeruje się zbytnio w sprawy niepotrzebne takie jak imprezy czy urodziny. Większość czasu spędza na pewnej polanie, która jest dla niej bardzo ważna. Właśnie z takowej łączki spogląda na watahę i wypatruje niebezpieczeństw. Podczas wojen jest jednakże nieugięta i trzyma się swoich racji, a w najgorszych dla watahy przypadkach używa swej Tajemnej Mocy. Często zawiera pakty i sojusze gdyż sądzi, że pokojowe nastawienie może zbawić watahę i uchronić ją przed bitwami, w których może zginąć wiele jej przyjaciół, a nawet ona sama. Uwielbia łagodzić konflikty, czuje wtedy, że zrobiła coś niesamowicie dobrego. W jej duszy gra dobro, jednakże pogrążone jest one w nocy. Większą część dnia samica przesypia, tak samo, jak jej wataha, aby w nocy móc znowu zająć władzę w lesie. Jest lojalna wobec wszystkich bliskich, nie pozostawia przyjaciół w potrzebie.
Na co dzień cicha i spokojna, w walce budzi się w niej demon. Potrafi zagryzać na śmierć, jest niesamowicie uzdolniona, jednakże nie korzysta z tego często. Woli swoją zasadę brzmiącą love&tolerance. 
Prócz tego jest bardzo wybuchowa i uczuciowa. Ukrywa się za maską dobroci, natomiast w jej serce powoli wnika złość i nienawiść.
Historia: Hija de la Luna urodziła się w Gwieździstym Dole, podczas pełni księżyca. Mało wilków posiada wiedzę, iż tak naprawdę wilczyca ta pochodzi z zaginionej i uznanej za wymarłą Księżycowej Watahy.
Córka Księżyca wiodła spokojne życie, miała pozbawione trosk dzieciństwo. Pewnego dnia wataha została po prostu rozwiązana. Ot tak, bez jakiegokolwiek wyjaśnienia. Wszystkie wilki rozeszły się i ruszyły własną drogą. Wiele z nich dołączało do pobliskich watah. Jednakże Luna wraz z jej rodziną zawędrowała daleko od poprzedniego miejsca zamieszkania.
Osiedlili się w dolinie, którą ochrzcili mianem lunarnej. Wiedli tam równie spokojne życie co poprzednim razem. Pewnego dnia szczęścia to zakończyło się, wraz ze śmiercią rodziców wilczycy. Umarli w spokoju i harmonii, którą utworzyli wraz z żyjącymi w dolinie zwierzętami.
Wadera czuła, że nie może tutaj zostać. Wyprowadziła się z doliny, zostawiając za sobą wszystko co znała. Miała jednakże rację. Niedługo potem dolina została splądrowana przez inną watahę.
Pewnego dnia wilczyca wpadła na pomysł założenia watahy. Razem z Sunday założyła dwie watahy - Watahę Nocy, nad którą sprawowała od teraz opieką oraz Watahę Wody, w której Alfą została Sunday.
Umiejętności: Wilczyca ta jest niesamowicie zwinna. Potrafi wyginać swe ciało we wszystkie strony świata, a jej szczupłe ciało pomaga waderze w tym. Niestety nie potrafi szybko biegać. Wiele wilków ją prześciga.
Jeśli chodzi o umiejętności psychiczne, potrafi wpływać na decyzje swoich przeciwników. Ma władzę nad psychiką wilków, czego nie wykorzystuje często. Chodzą plotki, że jej wzrok zamienia demony w kamień.
Tajemna moc wilka: Wilczyca odkryła swoją moc niedawno, przez co jeszcze się do niej nie przyzwyczaiła. Na razie ukrywa jej nazwę oraz korzyści które przez nią dostaje.
Dodatkowe: Wadera ta uwielbia pływać. Jest Alfą watahy Nocy. Nie toleruje rasistów.